बाप रहास कठोर
पहाडना वल्ला झरा
माय नदिनी झुळूक
देस थंड गार वारा....
बाप काट्याना फणस
त्या मजार गोडगरा
माय जीवननी धरा
माय बाप मा से विश्व देव सारा...
बाप पिंपळनं पान
माय मजारली जाळी
एक रथ ना दोन चाक
राहतस हेळी मेळी....
बाप मंदिर ना कळस
माय मजारला गाभारा
बाप इनेल गोधडी
माय गोधडी ना सार...
बाप खडक्या दगड
झुंजस तो दर साल
माय भाकर थापस
भोगी संसारना हाल...
बाप मक्यांन कणीस
माय रेशीम नी माया
माय बाप शे तोवर
मिळे आपले शिर छाया...
- कवयित्री : सीमाराणी बागुल ✍️
Tags
कविता